Ειδικές Διαδρομές
Σουβλάκια, πίτσες, μπίρες, πολλές μπίρες. Τελικά, αυτό το Mουντιάλ είναι χειρότερο κι από Πάσχα: ΒΛΑΠΤΕΙ ΣΟΒΑΡΑ ΤΗΝ ΥΓΕΙΑ.Κείμενο: Κοunitinho
Eικονογράφηση: Juan Kastaneira dos Santos
Αν αυτές οι ομάδες του Mουντιάλ δεν έπαιζαν μπάλα, αλλά σχεδίαζαν αυτοκίνητα, το αποτέλεσμα θα ήταν κάτι σαν το... Ssangyong Rodius. Θα είχε, δηλαδή, σαφή οικογενειακή ταυτότητα: της οικογένειας ¶νταμς!
Αντιθέτως, τα παιδιά που αποκαλούν το ποδόσφαιρο «soccer» θα επανεφεύρισκαν το Pontiac Aztek Rally. Γιατί είναι όπως και ο πρόεδρός τους, ο πλανητάρχης: AΠΟ ΑΛΛΟ ΠΛΑΝΗΤΗ!
Οι στόχοι μας στο Mουντιάλ της Γερμανίας είναι δύο: να δει ο κοσμάκης και να αγοράσει πολλά adidas, nike και puma και να δει ο πρόεδρος Αμπράμοβιτς τον Γιάγια Τουρέ να αγωνίζεται (και κατόπιν να μας δώσει πολλά από αυτά τα «μοβ», που λέει και η Ντάλια του «Παρά Πέντε», για να τον αγοράσει).
Προς το παρόν, βολευόμαστε με τα πράσινα και, κατά προτίμηση, τα εμφιαλωμένα. Με τέτοιο θέαμα, άλλωστε, κάπου πρέπει να πνίξεις τον πόνο σου.
Εν απουσία, μάλιστα, της μεγάλης Ουρουγουάης, που τηρεί τις παραδόσεις και τιμά τους ποδοσφαιρικούς προγόνους της, «θα περάσει ή η μπάλα ή ο παίκτης», η
ποδοσφαιρική όαση του περιττού, της τρίπλας και του τακουνακίου είναι -μέχρι αποδείξεως του εναντίου- η μοναδική παρηγοριά που μας έμεινε στο παγκοσμιοποιημένο ποδόσφαιρο. Εξαιρείται ο αγαπημένος της στήλης Μίροσλαβ (Κλόζε), που έχει απόδοση 20 ξερό για πρώτος σκόρερ.
Αλλά μήπως είδαμε τίποτα απ’ όλα αυτά τα βραζιλιάνικα μαγικά; Καταραμένη παγκοσμιοποίηση! Που ανεβάζεις την τιμή της τρίπλας στα ύψη και ρίχνεις την μπάλα με μύτο στα Τάρταρα.
Μετά το ματς είδα και Βlade Runner. Tον Πανούτση να τον κυνηγάν οι ρέπλικες Πανούτσοι! (Σημείωση: ένας Πανούτσης = δύο Πανούτσοι σε πλάτος = καμιά δεκαριά Λάλες για να τον κάνουν καλά). Αμ, ο Καρπετόπουλος; Πότε κατατάχτηκε στο στρατό, πότε πρόλαβε να γίνει ταγματάρχης... ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ, που θα ’λεγε -αν δεν το ’χει πει ακόμα- και ο Αλέφας!
Κατά τ’ άλλα, δεν καταλαβαίνω γιατί οι προπονητές κάνουν τα εύκολα δύσκολα. Θες, κύριε, να νικήσεις την Ιταλία; Πανεύκολο. Στην πρώτη κιόλας στημένη φάση, δίνεις εντολή στους παίκτες σου να καταστρέψουν όχι το σύστημα και τους αυτοματισμούς, αλλά την κόμμωση των αντιπάλων.
Για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα, συνιστώνται ενέργειες εκ των προτέρων: το τσούρνεμα των τζελ για το wet look από το ξενοδοχείο ή ακόμη -για τους πιο τολμηρούς, που αψηφούν ακόμη και τη Συνθήκη της Γενεύης- το κατέβασμα του γενικού ρεύματος. Χωρίς πιστολάκι και μιζαμπλί, το ηθικό των Ιταλών παικτών πέφτει στο ναδίρ και, αντί να τσακώνονται για το ποιος θα «γράψει» καλύτερα στο γυαλί, εύχονται να ανοίξει η σέντρα να τους καταπιεί - η νίκη είναι δεδομένη!
Εγώ πρέπει, πάλι, να τα σκέφτομαι όλα;
Τη Γαλλία, αντιθέτως, με αυτά τα χάλια που είχε στο ματς με Ελβετία και Νότια Κορέα, τη νικάγαμε ακόμη κι εμείς, χωρίς κανένα σύστημα. Όχι η Eθνική Ελλάδας, καλέ. Η ομάδα των 4Τροχών! 4Τ-Γαλλία συμμαχία...
Με την Γκάνα δε θα είχαμε, επίσης, πρόβλημα. Εκεί θα καθάριζε ο Ορφανός. Θα τους υποσχόταν υπαγωγή στο άρθρο 44!
Όμως, πέρα από τα σοβαρά, είχαμε και ευτράπελα:
Στο πρώτο ματς της Αγγλίας κάποιοι προσπάθησαν να στοιχηματίσουν ότι ο τερματοφύλακας Ρόμπινσον θα έβρισκε με βολέ τις, κρεμασμένες στο κέντρο του γηπέδου, οθόνες μάτριξ. Οι μπούκηδες δε δέχθηκαν το στοίχημα, αλλά το ίδιο βράδυ ο Ρόμπινσον το πέτυχε! ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΣΑΠΙΟ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ ΤΗΣ ΚΑΠΟΤΙΑΣ...
Απίστευτο! Καπνογόνα πέρασαν οι Κροάτες φίλαθλοι στο γήπεδο, χωρίς να πάρει χαμπάρι η ασφάλεια. «Μα, είναι δυνατόν;» απορεί εκφωνητής. Και βέβαια είναι, καθότι το πιο επικίνδυνο πράγμα που προσπαθούν συνήθως να περάσουν οι τοπικοί φίλαθλοι στο γήπεδο είναι αμφιβόλου ποιότητας ηλιόσποροι με τους οποίους βάλλουν κατά των αντιπάλων, επιδιώκοντας τον τραυματισμό και τη μόλυνσή τους, για να μην αναφερθώ καν στην ακαταστασία που προκαλούν στις κερκίδες.
Αus Berlin, richa einai, bitte_ N. K.
ΥΓ 1: Οrdem e progresso: εντολή για πρόοδο!
ΥΓ 2: Τι; Κίτρινη κάρτα; Μα, ήταν πάνω στη φάση!
ΥΓ 3: Διανύουμε ήδη το 25ο λεπτό των καθυστερήσεων...